fot. salon
Kominek domowy jest skutecznym i tanim w eksploatacji sposobem na dogrzanie domu jesienią i zimą. Ze względu na rosnące ceny paliw od lat cieszy się rosnącą popularnością w Polsce. Dobrze wykonany kominek tworzy przytulny nastrój i podnosi walory estetyczne wnętrza. Co należy wiedzieć planując budowę kominka?
Decyzję o budowie kominka najlepiej podjąć w fazie projektowej, ale można go także dobudować w już istniejącym obiekcie. Przy budowie kominka od podstaw w istniejącym budynku, problemem może być niedostateczna nośność podłoża w miejscu przeznaczonym pod palenisko oraz brak sprawnego szybu wentylacyjnego. W obu przypadkach koniecznością jest zasięgnięcie opinii architekta, konstruktora lub zduna. Wykonanie pomiarów, które pozwolą określić wielkość oraz moc budowanego kominka także powinni wykonać specjaliści.
Kominek otwarty…
Kominek otwarty musi mieć odpowiednią, zbrojoną podstawę, która uniesie kilkusetkilogramową konstrukcję. Do wykonania fundamentu warto sięgnąć po specjalistyczne cementy szybkosprawne np. Specjal marki Lafarge, który gwarantuje uzyskanie pożądanych właściwości w szybkim czasie. Na gotowym podłożu opieramy płytę paleniskową wykonaną z odpowiednich materiałów budowlanych, która jest odporna na wysoką temperaturę. Jej grubość powinna wynosić około 12 cm. W każdej spoinie należy umieścić zbrojenie. Tu sprawdzą się przede wszystkim cegły szamotowe oraz zaprawa szamotowa, z których budujemy ścianki boczne oraz tylną. Element wystający poza obrys można wykonać z cegły klinkierowej. Okap natomiast wykonuje się najczęściej z blachy stalowej, o grubości ok. 6 mm, który opieramy na stalowej belce osadzonej na bocznych ścianach. Należy pamiętać, że okap musi być wyposażony w mechanizm regulacji ciągu, którym reguluje się odpływ spalin. Ważne jest aby dzięki odpowiedniemu kształtowi, dym nie ulatniał się na zewnątrz. W górnej części okapu powinna być również ulokowana komora dymowa, która odpowiada za zatrzymywanie dymu przy silnych wiatrach. Pamiętajmy, że decydując się na kominek otwarty musimy zasięgnąć porady i wiedzy doświadczonych fachowców. Dzięki temu unikniemy zbędnych napraw oraz zniwelujemy ryzyko ulatniania się dymu lub czadu. Ponadto, wszystkie elementy łatwopalne muszą być ustawione w odległości min. 1 m od kominka, a podłoga wykonana z materiałów niepalnych.
fot. budowa kominka
… czy zamknięty?
Kominki zamknięte są zdecydowanie łatwiejsze w budowie i bezpieczniejsze w eksploatacji. Stosuje się do nich gotowe wkłady zamykane na drzwiczki z ognioodporną, samoczyszczącą się szybą. Ten typ kominka cieszy się większą popularnością ze względu na wygodę użytkowania, bezpieczeństwo i ekonomia. Podczas eksploatacji kominków otwartych zużywa się średnio 6 razy więcej drewna. Kominki zamknięte pozwalają na utrzymanie stałej temperatury bez konieczności ciągłego dokładania opału. Dzięki kontrolowanemu spalaniu możemy dowolnie ustawić temperaturę wewnątrz pomieszczenia. Dodatkowo instalację takiego kominka można rozbudować o tzw. płaszcz wodny, dzięki czemu kominek będzie mógł podgrzewać bieżącą wodę lub stanie się nawet częścią instalacji centralnego ogrzewania. Pamiętajmy jednak, aby przed zakupem upewnić się, że wkład posiada ważną aprobatę techniczną, a także deklarację zgodności z wystawioną aprobatą.
Decydując się na budowę kominka zamkniętego należy wiedzieć, że on także potrzebuje odpowiedniego podłoża. Uwaga! Pod żadnym pozorem nie może znajdować się pod nim instalacja wodna, gazowa lub elektryczna. Stosuje się taki sam postument jak pod kominek otwarty. Oczywiście prace montażowe muszą być wykonywane lub nadzorowane przez specjalistę. Po podłączeniu gotowej instalacji do przewodu kominowego trzeba przeprowadzić tzw. próbne przepalenie. Na koniec, gdy wszystko działa sprawnie, wykonuje się obudowę o takich wymiarach by odległości między wkładem a izolacją umożliwiały swobody przepływ ogrzewanego powietrza i nie stwarzały zagrożenia pożarowego. Izolację kominka wykonuje się z wełny mineralnej, ognioodpornej oraz folii aluminiowej, które następnie obudowuje się np. ognioodpornymi płytami kartonowo-gipsowymi.
Stylowe wykończenie
Zewnętrzny wygląd kominka powinien być dopasowany do aranżacji pomieszczenia, w którym został wybudowany. Na rynku dostępny jest cały szereg różnych materiałów wykończeniowych, m.in. gotowe obudowy, cegły, czy kamień naturalny. Z oczywistych względów należy korzystać jedynie z materiałów niepalnych. Do takich materiałów zalicza się również zaprawy murarskie i tynkarskie, które z powodzeniem możemy wykonać na cemencie Specjal.
Komin
Powietrze do spalania w kominku musi być dostarczone z zewnątrz, najczęściej za pomocą przewodu umieszczonego w pobliżu paleniska. Jego przekrój powinien dopasowuje się do mocy kominka oraz kubatury pomieszczenia. Dla osiągnięcia jak najbardziej ekonomicznego spalania i efektywnego wytwarzania ciepła, bardzo istotną kwestią jest więc dobrze wykonany komin.
– Nieprawidłowo zbudowany komin będzie powodować np. problemy z ciągiem, cofanie się dymu do pomieszczenia czy nawet zagrożenie pożarem lub zatrucie czadem! W budownictwie przyjmuje się, że przekrój komina musi wynosić od 2,5 dm2 do 5 dm2 przy ciągu naturalnym. Kolejnym kluczowym parametrem jest wysokość komina mierzona od miejsca wlotu spalin – minimalnie 4 m. Komin musi być również wyciągnięty ponad połać dachu, aby nie został zakłócony jego ciąg. Opis i dane tych wymagań często znajdziemy w instrukcjach montażu – radzi Sławomir Rutczyński, doradca technologiczny Lafarge.
Uwaga! Jeżeli do odprowadzenia dymu chcemy wykorzystać istniejący stary komin, konieczne będzie uzyskanie ekspertyzy kominiarza, który oceni jego stan techniczny.
Opał
fot. drewno kominkowe
Do palenia w kominkach stosuje się drewno, które jest najlepszym materiałem opałowym, szczególnie to, które jest sezonowane i pochodzące z drzew liściastych. Drewno wilgotne nie dostarczy odpowiedniej ilości energii, z uwagi, na fakt, iż część jej zostanie spożytkowana na wyparowanie wilgoci, a dodatkowo przyczyni się do zanieczyszczenia wkładu oraz przewodu kominowego.
Czytaj też: Czym palić w kominku?
Cement polecany do budowy kominka
Specjal, to cement portlandzki CEM I 42,5 R o wysokiej wytrzymałości wczesnej i końcowej, przeznaczony głównie do środowisk narażonych na niekorzystny wpływ czynników atmosferycznych. Jego głównymi składnikami są klinkier portlandzki i regulator czasu wiązania. Dzięki zastosowaniu cementu Specjal możliwe jest uzyskanie trwałych i wytrzymałych zapraw oraz betonów na fundamenty, posadzki, elementy prefabrykowane, a także elementy konstrukcji narażone na działanie czynników atmosferycznych.REKLAMAPK
