Jodła koreańska – uprawa, odmiany i choroby

Młoda jodła koreańska

Jodły uznawane są za jedne z ładniejszych drzew iglastych. Warto wiedzieć, że osiągają one nawet kilkadziesiąt metrów wysokości. Początkowo mają symetryczny, stożkowy pokrój, który z upływem lat staje się coraz bardziej nieregularny. Preferują miejsca słoneczne, gleby żyzne, zasobne oraz dostatecznie wilgotne. Znanych jest kilkadziesiąt gatunków jodeł. W Polsce w naturalnych warunkach można spotkać jednak tylko jeden, znany jako jodła pospolita.

Pośród wszystkich odmian jodły, ze względu na urodę, z pewnością można wyróżnić jodły koreańskie (Abies koreana), naturalnie występujące na górzystych terenach Korei Południowej. Do Europy zostały sprowadzone w 1908 roku. Cieszą się one niesłabnącą popularnością i sympatią wśród ogrodników. Osiągają po 30 latach do 3-4 metrów wysokości. Można je rozpoznać po błyszczących, zielonych igłach z białymi paskami na spodniej stronie, choć występuje dość spora zmienność w obrębie gatunku pod względem wyglądu poszczególnych odmian. Już na młodych roślinach, dostrzeżemy charakterystyczne niebiesko-fioletowe szyszki, które ciekawie prezentują się na tle ciemnozielonych igieł. Co ciekawe, coraz częściej jodły koreańskie ubiera się  zamiast klasycznego świerku na Boże Narodzenie, ponieważ gubią igły zdecydowanie wolniej niż klasyczny świerk.

Przeczytaj również: Rośliny balkonowe zimą
Wyjątkowa jodła koreańska

fot. Wyjątkowa jodła koreańska – charakterystyczna szyszka

Jak zadbać o jodły koreańskie?

Jodły koreańskie do wzrostu potrzebują odpowiednich warunków zarówno glebowych, jak i klimatycznych. Drzewa te preferują stanowiska słoneczne lub lekko zacienione. Lubią podłoża żyzne, zasobne składniki pokarmowe i odpowiednio wilgotne. Szczególnie sprzyja im lekko kwaśny lub obojętny odczyn gleby. Drzewa te wykazują dość dobrą odporność na mrozy, nie wymagają więc specjalnego zabezpieczenia, ale najlepiej radzą sobie tam, gdzie klimat jest nieco łagodniejszy.

Jodła koreańska – przycinanie

Ze względu na to, że jodły koreańskie rosną stosunkowo powoli, nie ma konieczności częstego czy radykalnego przycinania zdrowych roślin, a regularne zabiegi służą głównie nadaniu im pożądanej formy. Możemy w ten sposób kształtować zarówno objętość rośliny, jak i jej wysokość, a rany powstałe po cięciu nie wymagają zabezpieczenia. Warto jednak  zwrócić uwagę na ewentualne dziko rosnące pędy boczne.

Jodła koreańska – choroby i szkodniki

Podobnie jak inne iglaki, jodły koreańskie, co roku pozbywają się starych igieł, które zazwyczaj opadają jesienią od wewnątrz korony. Jeżeli jednak drzewo zacznie gubić je w dużych ilościach szczególnie na wierzchołku oznacza to, że prawdopodobnie zostało zaatakowane przez grzyby lub szkodniki.

Zamieranie pędów jodły

Jedna z chorób grzybiczych, które powodować mogą obumieranie i żółknięcie pędów oraz intensywne opadanie igieł to zamieranie pędów jodły. Pojawieniu się tego typu problemów, podobnie jak w przypadku innych chorób grzybiczych sprzyja przede wszystkim ciepła i wilgotna pogoda. W miejscach objętych zakażeniem, na całej powierzchni pędu, pojawiają się brązowe plamy.

Zarodniki łatwo przenoszą się na rośliny znajdujące się w pobliżu, dlatego porażone pędy należy natychmiast usuwać nieco poniżej miejsca objętego zakażeniem i opryskać drzewo preparatem przeciwgrzybiczym, na przykład Topsin M 500 S.C.  Zabieg powinniśmy powtórzyć 2 lub 3 razy w mniej więcej tygodniowym odstępie.

Osutka jodły

Kolejna groźna dolegliwość, która dopaść może nasze jodły koreańskie na skutek oddziaływania grzybów to osutka zwyczajna. Objawy tej choroby jodły stają się szczególnie widoczne na przełomie czerwca i lipca. Na powierzchni igieł dostrzec możemy czarne skupiska zarodników. W kolejnym sezonie późną wiosną dochodzi do zakażenia, na którego skutek iglak żółknie, a wreszcie traci igły. Także i w tym przypadku skuteczny środek do walki z chorobą to wspomniany już wcześniej, mający wiele zastosowań, preparat Topsin M 500 S.C bądź przeciwgrzybiczy Amistar 250 SC.

Fytoftoroza

Szczególnie niebezpieczna choroba dopadająca naszych iglaków to fytoftoroza. Głównym zagrożeniem jest to, że atakuje ona nie tylko podstawę pędów, ale także korzenie, powodując tym samym ich gnicie. System korzeniowy, a przede wszystkim włośniki rośliny ulegają znacznej redukcji, co uniemożliwia właściwe dostarczanie wody oraz substancji odżywczych.

Igły zainfekowanych roślin przybierają często kolor rudawożółty. Porażonego iglaka najlepiej podlać kilkakrotnie preparatem typu Previcur Energy 840 SL. Planując zasadzenie kolejnych roślin, warto pamiętać, że zarodniki grzyba mogą przetrwać w podłożu przez kilka następnych lat.

Mszyce ochojniki

Innym powodem żółknięcia i opadania igieł może okazać się obecność mszyc ochojników. W takiej sytuacji pod igłami stają się widoczny charakterystyczny biały, woskowy nalot, przypominający nieco waciane kłaczki, będący w rzeczywistości kolonią owadów. Szkodniki te pozbawiają roślinę substancji odżywczych, powodując jej stopniowe wysychanie. Larwy zimują na drzewie, w maju natomiast składają jaja, z których po mniej więcej dwóch tygodniach wykluwają się nowe osobniki. Niektóre z nich przygotowują się do zimowania zapewniając przetrwanie kolonii, inne zaś, skrzydlate okazy przelatują natomiast na kolejne drzewa.

Jeśli wiemy, że dana roślina została w poprzednim sezonie zaatakowana przez ochojniki, warto spryskać ją środkiem olejowym typu Promanal 60 EC już na wiosnę, jeszcze przed rozpoczęciem okresu wegetacyjnego. Gdy natomiast na drzewie pojawił się już biały nalot, należy sięgnąć raczej po preparat przeciw mszycom typu Decis 15 EW. Niestety walka z tymi szkodnikami bywa naprawdę żmudna i niełatwa.

Przędziorek sosnowiec

Wbrew swojej nazwie dopaść może niestety także jodły koreańskie na naszej działce. To także, podobnie jak mszyca ochojnik, dość trudny do zwalczenia przeciwnik. Na szczęście możemy zapobiegać jego pojawieniu się. Najlepsze rozwiązanie to profilaktyczne stosowanie wspomnianego preparatu olejowego wczesną wiosną, które pozwoli zniszczyć zimujące na roślinie jaja. Charakterystyczna oznaka występowania przędziorka to pojawienie się na igłach oplatającej je gęstej pajęczyny, która skutecznie utrudnia wykonanie oprysku chemicznym środkiem ochrony roślin.

Jodła koreańska – odmiany

Obecnie na rynku znajdziemy wiele ciekawych odmian ogrodowych jodły koreańskiej, dzięki czemu znalezienie tej odpowiedniej do wymarzonej przez nas kompozycji nie powinno stanowić większego problemu.

  • Jodła koreańska ‘Golden glow’ – swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym, naturalnie żółtym igłom. Ma regularny pokrój. W przeciwieństwie do większości jodeł preferuje stanowiska w półcieniu, ze względu na to, że jej jasne igły niezwykle łatwo ulegają poparzeniu;
  • Jodła koreańska ‘Auera’ – jedna z popularniejszych odmian o zielonożółtych igłach. Ma mniej regularny, bardziej okrągły kształt niż Golden Glow i rośnie zdecydowanie wolniej niż inne jodły;
  • Jodła koreańska ‘Tundra’ – należy do odmian karłowatych dorastających do 40 cm wysokości i niemal pół metra średnicy. Ma kształt nieco spłaszczonej kuli. Wymaga dobrze nasłonecznionego środowiska oraz stosunkowo wilgotnej i żyznej gleby. Nadaje się zarówno do ogrodu czy pojemnika, jak i szczepienia na pniu;
  • Jodła koreańska ‘Luminetta’ – wyróżnia ją przede wszystkim wyraźnie żółta barwa świeżych przyrostów, które z upływem czasu ciemnieją;
  • Jodła koreańska ‘Silberlocke’ – wyglądem przypomina klasyczną bożonarodzeniową choinkę, a na dodatek spodnia strona jej igieł ma srebrzyste zabarwienie, co sprawia, że młode drzewka, którego gałązki wywijają się w charakterystyczny sposób, wyglądają jak przyprószone śniegiem. Lubi zarówno stanowiska słoneczne, jak również delikatny półcień. Wykazuje bardzo dużą odporność na mróz;
  • Jodła koreańska ‘Ice breaker’ – podobnie jak Silberlocke ma charakterystyczne srebrzystobiałe zabarwienie igieł, jednak wyróżnia ją zupełnie inny, kulisty pokrój, który sprawia, że szczególnie chętnie szczepi się ją na pniu. To zupełnie nowa odmiana, która powstała ledwie kilka lat temu.
  • Jodła koreańska ‘Bervifolia’ – jedna z odmian karłowatych o bardzo wolnym przyroście i sztywnych, krótkich pędach oraz stożkowatym pokroju;
    Jodła koreańska ‘Green Carpet’ – ta intensywnie zielona odmiana swoją nazwę zawdzięcza temu, że zdecydowanie bardziej niż ku górze rozrasta się na boki, nie wytwarzając przy tym pędu głównego. Cenią ją choćby właściciele ogródków skalnych. Należy jednak wziąć pod uwagę, że rozrasta się bardzo wolno;
  • Jodła koreańska ‘Pinocchio’ – należy do odmian karłowatych, o charakterystycznym kulistym kształcie. Zwykle szczepi się ją na pniu.
Jodła koreańska w ogrodzie i nie tylko

fot. Jodła koreańska w ogrodzie i nie tylko

Jodła koreańska w ogrodzie i nie tylko

Jodła koreańska doskonale nadaje się do przydomowych ogrodów, sprawdzi się także pośród zieleni miejskiej i osiedlowej. Bardzo dobrze prezentuje się w grupie roślin, jako soliter bądź tło do niższych nasadzeń. Ze względu na sporą liczbę ciekawych, atrakcyjnych odmian, w tym także karłowatych, znalezienie tej właściwej, odpowiadającej naszym gustom i potrzebom naprawdę nie powinno być trudne.

Sending
Ocena artykułu
5 (2 głosów)