Tuja ‚Brabant’

Thuja occidentalis Brabant

fot. Thuja occidentalis Brabant

Tuja brabant jest iglakiem bardzo łatwym w uprawie. Krzew ten należy do gatunku żywotnika zachodniego (Thuja occidentalis). Pochodzi z Kanady i północno-wschodnich terenów USA, gdzie rośnie na wilgotnych glebach. Jest to najszybciej rosnąca odmiana żywotnika, która potrafi osiągnąć do 4 metrów w ciągu 10 lat. Dzięki temu bardzo dobrze nadaje się na wysoki żywopłot.

Przeczytaj: Choroby powojników

Żywotnik ten tworzy szeroką, kolumnową koronę z krótkimi konarami. Drewno jest lekkie, jasne o delikatnej żółtej barwie. Mimo braku żywicy, jest bardzo odporne na gnicie.

Tuja brabant do prawidłowego wzrostu potrzebuje dużo wody, ponieważ odmiana ta pochodzi z obszarów o dużej wilgotności. Lubi kwaśne, przepuszczalne gleby. Wymaga miejsc słonecznych, ale całkiem dobrze radzi sobie w półcieniu. Niestety źle znosi silne powiewy wiatru, dlatego miejsce wyznaczone do zasadzenia powinno być zaciszne. Dużą zaletą tego krzewu jest duża mrozoodporność.

Zobacz również: Rozmnażanie begonii
Thuja occidentalis Brabant

fot. Thuja occidentalis Brabant

Cięcie tui brabant powinno być regularne. Należy to robić przynajmniej raz w roku, wczesną wiosną. Warto także pamiętać o regularnym i obfitym podlewaniu i nawożeniu. Zasilanie krzewu nawozami mineralnymi i organicznymi powinno być wykonywane wiosną.

Rozmnażanie krzewu polega na pobraniu z wierzchołków pędów, 10 centymetrowych sadzonek z kawałkiem drewna, z odrywanego pędu. Następnie należy je wsadzić do piasku lub torfu. Rozmnażanie najlepiej przeprowadzać wiosną (marzec-kwiecień) lub jesienią (wrzesień-październik)
Należy pamiętać, że tuja brabant jest trująca. Krzew wytwarza związki zwane tujonami, które po połknięciu wywołują bóle głowy, pobudzenie nerwowe, arytmię, uszkodzenie wątroby i nerek, krwawienia śluzówki żołądka, a połknięcie większej dawki grozi nawet śmiertelnym bezdechem.

Jednak dekoracyjność tej odmiany żywotnika sprawia, że doskonale nadaje się do sadzenia w ogrodach, parkach oraz na osiedlach. Bardzo ciekawie może wyglądać jako soliter lub w grupie roślinnej. Aby uzyskać jednolity, gęsty żywopłot, należy ją sadzić w rozstawie 50-70 cm. Ze względu na słabą odporność na działanie zanieczyszczenia powietrza, nie zaleca się jej sadzić w warunkach wielkomiejskich, a w szczególności w pobliżu ośrodków przemysłowych. Posadzone w takich warunkach rośliny mogą słabiej rosnąc, mieć luźniejszy pokrój, a ich pędy mogą zasychać.

Sending
Ocena artykułu
0 (0 głosy)