Kominek z płaszczem wodnym

Kominek to wspaniały element dekoracyjny. Żywy ogień wprowadza do pomieszczeń urokliwy klimat. Poza plastyczną funkcją, pełni często rolę dodatkowego źródła taniego ciepła. Poprzez specjalną instalację, ciepłe powietrze rozprowadzane jest po domu. Taki system kanałów rozmieszczonych w stropach i ścianach wykonujemy jeszcze na etapie budowy domu. W przypadku domu istniejącego nastręcza to dużych trudności, a czasami jest wręcz niemożliwe do wykonania. Spełniając marzenie o posiadaniu kominka nie jesteśmy jednak skazani na ograniczenie jego funkcji do elementu wystroju wnętrza. Dostępne na rynku wkłady kominkowe z płaszczem wodnym pozwalają nam wykorzystać, w celu rozprowadzania ciepła, istniejącą instalację centralnego ogrzewania.


Wizualnie kominek z płaszczem wodnym nie różni się od typowego. Do wyboru mamy szeroką gamę wzorów. Ze względu na rodzaj drzwiczek: z drzwiami pojedynczymi, podwójnymi, segmentowymi lub podnoszonymi, z szybami płaskimi lub pryzmatycznymi. Ze względu na usytuowanie: do zabudowy tradycyjnej – ściennej lub narożnej.



Korpus wkładu kominkowego ma podwójne ścianki, pomiędzy którymi znajduje się przestrzeń wypełniona wodą. Ten płaszcz wodny otacza palenisko ze wszystkich stron, za wyjątkiem ściany frontowej. Przepływająca pomiędzy ściankami woda zostaje podgrzana, a następnie przekazana do instalacji grzewczej całego domu.

O ile konieczność regularnego rozpalania w kominku można wpasować w rytm codziennych czynności, o tyle dłuższa nieobecność w domu stwarza problemy. Jednorazowy wsad drewna wystarcza na 8 do 10 godzin, co obliguje do dwu - trzykrotnego dokładania opału. Dlatego ze względów czysto praktycznych oprócz kominka, montuje się w domu jeszcze kocioł, który „nadzoruje” ogrzewanie budynku, uruchamiając się automatycznie w przypadku wygasania kominka.



Kwestia wyboru kotła zależy głównie od planowanej częstości korzystania z kominka. Jeśli kominek ma być głównym źródłem ciepła, najtańszym rozwiązaniem będzie wybór pieca elektrycznego. W odwrotnej sytuacji – jeśli zamierzamy używać kominka okazjonalnie - warto zainwestować w kocioł gazowy lub olejowy.

Polskie prawo wymaga, by kominki, podobnie jak kotły na paliwo stałe, pracowały w instalacji zabezpieczonej przed nadmiernym wzrostem ciśnienia. Podłączenie do sieci gazowej lub olejowej wymaga więc zastosowania dwóch rodzajów instalacji: typu otwartego (z kominkiem) i typu zamkniętego (z kotłem na olej, gaz lub grzejnikami). Połączenie ze sobą obu instalacji wymaga zastosowania specjalnego wymiennika, niedopuszczającego do wzajemnej wymiany wody z obu obiegów. Wymiennik z reguły montuje się w pomieszczeniu kotłowni, jednak coraz więcej producentów kominków stosuje je bezpośrednio w płaszczu wodnym.

Dosyć istotnym problemem przy wyborze kominka z płaszczem wodnym jest znalezienie sposobu na ukrycie naczynia wzbiorczego. Otwarte naczynie wzbiorcze powinno być zainstalowane w najwyższym punkcie instalacji. Najlepszym rozwiązaniem dla instalacji otwartej jest wykorzystanie do tego celu np. nieużytkowego poddasza czy strychu. W przypadku kiedy instalacja grzewcza pracuje w układzie zamkniętym, dopuszczalne jest zamontowanie naczynia tuż nad kominkiem, np. w jego obudowie. Musimy się jednak liczyć z tym, że do takiego naczynia powinien być w miarę łatwy dostęp.

Marzenie o posiadaniu kominka i wykorzystaniu go jako źródła ciepła nie jest zarezerwowane wyłącznie dla rodzin rozpoczynających budowę domu. Zastosowanie wkładu z płaszczem wodnym i podłączenie go do istniejącej instalacji, pozwala nam efektywnie eksploatować ten element dekoracyjny także jako generator ciepła.