Magnolia gwiaździsta

kwiaty

fot. kwiaty

Magnolia gwiaździsta Magnolia stellata to przedstawicielka jednej z najpiękniejszych rodzin roślin ozdobnych. Wiosenną ozdobą krzewu są podobne do tulipanów kwiaty, jesienią z kolei przebarwiające się na brązowo liście. W Polsce spotkać możemy ją w ogrodach zachodniej części kraju. Wrocławskie, stare krzewy rozkwitające wiosną na Biskupinie to niezapomniany widok. W stanie naturalnym spotkać możemy ją jedynie w Japonii.

Przeczytaj również: Egzotyczny ogród

Dorastając do 3 metrów wysokości, rozkwita już w trzecim roku po posadzeniu. Bywa jednak kapryśna. Wtedy zakwita dopiero po 5, a nawet 10 latach. Rośliny uzyskane z nasion, z pewnością rozkwitną później. Korona magnolii gwiaździstej jest regularna i zaokrąglona. Jej pachnące kwiaty, o średnicy około 8 centymetrów charakteryzują się szeroko rozłożonymi, charakterystycznie odchylającymi się w dół, licznymi, bardzo wąskimi płatkami barwy białej, lekko różowawej, czy nawet w zależności od odmiany, purpurowo-czerwonej. Ten najwcześniej rozkwitający gatunek magnolii okrywa się kwiatami na przełomie marca i kwietnia. Magnolia gwiaździsta należy do grupy odmian zrzucających swe błyszczące, eliptyczne liście na zimę. Wiosną pokrywa się kwiatami jeszcze przed rozwojem liści. Jej bezlistne jeszcze wtedy gałęzie toną w powodzi dużych, pięknych, kwiatów.

W przypadku magnolii gwiaździstej to właśnie kwiecień będzie doskonałym miesiącem na posadzenie świeżo zakupionego krzewu do ziemi. Młoda magnolia z pewnością zdąży się dobrze ukorzenić. Sadząc ją wybierzmy stanowisko osłonięte, słoneczne i ciepłe, o glebie żyznej, przepuszczalnej, próchnicznej i raczej kwaśnej, o pH między 5-6. Magnolia źle rośnie na glebie wapiennej, narażona na chłodne wiatry. Nie znosi również gleb zwięzłych i podmokłych. Pamiętajmy, iż obojętny odczyn gleby może być przyczyną chlorozy, objawiającej się żółknięciem liści. Chloroza może powodować osłabienie roślin aż do całkowitego obumarcia. Głównie więc z troski o przyszły krzew zbadajmy odczyn gleby i poprawmy go dodając kwaśny torf. Glebę lekko piaszczystą możemy wzbogacić kompostem z dodatkiem nawozów mineralnych. Warto wzbogacić swą wiedzę o umiejętność weryfikacji rodzaju gleby i zmianę jej struktury i właściwości. Decydując się na uprawę magnolii gwiaździstej w grupie, czy tez alei, pamiętajmy o 3-4 metrowej rozstawie.

Przeczytaj również: Sztuka bonsai

Z uwagi na dość niewielkie rozmiary, odmiana ta będzie doskonała do małych ogrodów. W momencie zakupu i sadzenia zadbajmy o to, by nie uszkodzić jej bryły korzeniowej. Uszkodzenie korzeni może być bowiem przyczyną ich gnicia i obumarcia całej rośliny. Po umieszczeniu jej w dołku zasypmy go ziemią stanowiącą mieszankę ziemi ogrodowej oraz kwaśnego torfu. Dołek zasypmy, nie udeptując ziemi. Po posadzeniu obficie podlejmy, a o wilgotną glebę dbajmy szczególnie od maja do lipca. Uzupełniajmy ziemię sukcesywnie w miarę osiadania. Podłoże wokół krzewu wyściółkujmy torfem lub korą. Mulcz ochroni magnolię zarówno przed wysychaniem gleby, ale i przed wahaniami temperatury. Pamiętajmy, że raz przesuszona młoda magnolia jest już najczęściej nie do uratowania.

magnolia

fot. magnolia

Wybierając dla niej miejsce zastanówmy się odrobinę dłużej, bowiem magnolia bardzo źle znosi przesadzanie, a także zbyt głębokie sadzenie. Jej płytki, talerzowaty system korzeniowy, jest bowiem niezwykle wrażliwy na uszkodzenia mechaniczne. Zaleca się sadzić jedynie okazy młode, z zabezpieczoną bryłą korzeniową, sprzedawane w pojemnikach. Pamiętajmy również o tym, że pędów magnolii nie przycina się. Cięciu podlegają jedynie pędy suche lub chore. Pamiętajmy o zasmarowywaniu wszelkich ran po cięciu farbą emulsyjną z dodatkiem Topsinu lub Belante, lub też maścią ogrodniczą.

Jeśli zachodzi konieczność przesadzenia krzewu magnolii przeprowadźmy tą czynność możliwie najbardziej delikatnie. Skróćmy silnie wszystkie pędy, zabezpieczmy rany i wykopmy roślinę z możliwe jak największą bryłą ziemi. Przesadźmy ją w nowe wypełnione kwaśnym kompostem miejsce. Opryskajmy pędy wodą i owińmy płótnem zmniejszając parowanie wody. Podlewajmy ją przez kilka miesięcy, opryskując również okrywające pędy płótno. Nowe pędy, rozwijające się z uśpionych pąków powinny odbudować koronę.

Nie zapomnijmy o dwu- trzykrotnym nawożeniu jej w okresie od kwietnia do lipca nawozami pozbawionymi wapnia. Nawożenie magnolii przeprowadzamy od końca marca do końca czerwca, nawozem wieloskładnikowym, co dwa tygodnie. Zadbajmy o właściwe dawki, przenawożenie azotem zwiększy ich podatność na przemarzanie, zaprzestańmy więc nawożenia po końcu czerwca. Przenawożone magnolie w lipcu brunatnieją na końcach liści. Ratunkiem może okazać się obfite podlewanie roślin raz w tygodniu.

Zimą pamiętajmy o okryciu jej i zabezpieczeniu wrażliwych młodych okazów przed mrozem. Uzupełnijmy i zwiększmy grubość ściółki wokół krzewu. Korzenie magnolii powinny być zabezpieczane przed wysychaniem oraz przemarzaniem. Pomimo mrozoodporności, przy -15°C przemarzają kwiatowe pąki, a poniżej -25 °C, mróz szkodzi całym pędom. Problemem kwiatów magnolii są ich częste uszkodzenia mrozowe spowodowane spóźnionymi wiosennymi przymrozkami. Wielu z hodowców uważa magnolie za niezwykle kapryśne i trudne w uprawie. Spełnienie jednak ich podstawowych wymagań bywa zazwyczaj gwarancją sukcesu.

Magnolię z uwagi iż kwitnie dość krótko, dobrze jest posadzić w grupie z krzewami kwitnącymi nieco później, a kompozycję wzbogacić bylinami. W przydomowym ogrodzie warto posadzić pojedynczy krzew w wyeksponowanym miejscu. Posadzona na ładnie utrzymanym trawniku z pewnością będzie miała dostatecznie dużą przestrzeń, by wyeksponować swoje piękno w okresie kwitnienia. Magnolię gwiaździstą z powodzeniem posadzić możemy także tuż obok nasłonecznionych ścian budynku czy tez altany. Posadzona pojedynczo bądź w niewielkiej grupie, na tle drzew i krzewów o ciemnym ulistnieniu osiągając po dwudziestu, trzydziestu latach 2,5-4 metrową średnicę korony, z pewnością stanie się przepiękną ozdobą naszego ogrodu.

Jako ciekawostkę warto dodać, że tak piękne i zachwycające kwiaty są wciąż uważane za jedne z najprymitywniejszych wśród roślin okrytozalążkowych. Cechuje je bowiem identyczność płatków korony jak i działek kielicha oraz spiralne ustawienie wszystkich części kwiatu.

Sending
Ocena artykułu
0 (0 głosy)