Cegły – ponadczasowy materiał budowlany

Cegła to najpopularniejszy materiał budowlany od czasów starożytnych. Jej początki sięgają szóstego lub piątego tysiąclecia przed naszą erą. Pierwsze cegły wyrabiano ręcznie z mułu lub gliny i sieczki. Sieczkę łączono poprzez ugniatanie z mułem lub gliną. Dzięki niej materiał budowlany był bardziej wytrzymały. Wyrobioną mieszankę porcjowano do drewnianych prostokątnych form, które otwierały się z góry i z dołu.

Uformowane bloczki musiały wysychać na słońcu nawet kilka miesięcy. Dopiero z końcem IV w p.n.e. W Mezopotamii zaczęto ją wypalać, przez co produkcja i zastosowanie materiału w budownictwie stawało się coraz bardziej powszechne.
Około I w p.n.e. w Rzymie stosowano kwadratową cegłę rzymską. Największe bloczki miały wymiar 58x58x4 cm. Jej popularność znacznie spadła, gdy rynek budowlany podbił beton.
Renesans cegły datuje się na XI wiek, kiedy to na nowo stała się najpopularniejszym materiałem budulcowym. Na przełomie wieków niejednokrotnie toczyła bój z betonem, prefabrykatami i wielką płytą. Zastosowanie konstrukcyjne cegły jest z pewnością uboższe niż żelbetonu i prefabrykatów. Konstrukcje betonowe są solidniejsze, a ponadto dają możliwość budowania wyższych i okazalszych obiektów. Dodatkowym atutem jest cena. Koszt produkcji cegły jest duży.
Obecnie cegła to doskonały materiał dekoracyjny dla elewacji i aranżacji wnętrz.

Budowa cegły
Poszczególne części prostopadłościanu mają swoje nazwy: najmniejsza powierzchnia to główka, długa i wąska płaszczyzna to wozówka, zaś największa to podstawa. Pomimo rożnych rozmiarów, przyjęło się, że proporcje cegły to 1:2:4.

Podział i zastosowanie cegieł
Cegły ceramiczne można podzielić ze względu na stopień wypalenia i użyte do produkcji surowce. Oprócz cegieł zwykłych w budownictwie popularne są: cegły klinkierowe i szamotowe. Sposób wykończenia powierzchni bocznych dzieli cegły na kolejne dwie grupy wyrobów: zwykłe i licowe.

Przykład zastowania cegły do budowy budynku użyteczności publicznej.

Przeczytaj również: Słaby standard polskich mieszkań

fot. Przykład zastowania cegły do budowy budynku użyteczności publicznej.

Ze względu na sposób wykonania, klasy wytrzymałości (mierzone jako wytrzymałość na ściskanie w MPa) i drążenia polski rynek oferuje wyroby o następujących oznaczeniach:
cegły pełne (P)
cegły bez otworów (B)
cegły drążone (D)
cegły szczelinowe (S)

Rodzaje i wymiary cegły(cm):
cegła zwykła pełna (standardowa: 6,5 x 12,0 x 25,0)
cegła licówka do licowania ścian
cegła sitówka (standardowa: 6,5 x 12,0 x 25,0 lub 10,2 x 12,0 x 25,0 lub 14,0 x 12,0 x 25,0) może mieć nawet 100 otworów
cegła kanalizacyjna do murowania przewodów kanalizacyjnych o standardowych wymiarach 6,5 x 12,0 x 25,0.
cegła kratkówka (standardowa: 6,5 x 12,0 x 25,0 lub 14,0 x 12,0 x 25,0 lub 18,8 x 12,0 x 25,0 lub 22,0 x 12,0 x 25,0 )
cegła dziurawka (standardowa: 6,5 x 12,0 x 25,0)- otwory są na przestrzał, mogą być: okrągłe, owalne, prostokątne; wzdłuż główki, lub wozówki
cegła poryzowana o zwiększonej porowatości
cegła kominówka ma kształt klina
cegła klinkierowa (pełna lub z otworami) może mieć różne wykończenie, produkowana w rożnych wymiarach

Produkty Porotherm
Porotherm to nowoczesny system budowy domu. Na targach budowlanych BUDMA w maju 2009r otrzymał złoty medal Międzynarodowych Targów Poznańskich za najwyższy poziom jakości i technologię w kategorii materiałów wznoszeniowych. Porotherm 44 przeznaczony jest do wznoszenia ścian jednowarstwowych. Grubość takiego muru to 44cm. Poszczególne pustaki łączy się metodą na pióro i wpust stad nie wymagają spoin pionowych. Pustki powietrzne poprawiają parametry termiczne i utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności powietrza. Gotowy mur wystarczy otynkować. Nie wymaga warstwy ocieplenia co znacznie obniża koszt budowy domu.

Sending
Ocena artykułu
0 (0 głosy)