fot. rośliny doniczkowe
Difenbachia jest tropikalną rośliną pochodzącą z Brazylii. Nazwa pochodzi od cesarskiego ogrodnika, który uprawiał ją na Wiedeńskim dworze. Ze względu na jej prostą uprawę, należy do popularnych roślin doniczkowych goszczących w naszym domu. Warto wiedzieć, że liście i łodyga tej rośliny zawiera strychninę, która jest niebezpieczną trucizną. Należy o tym pamiętać szczególnie, gdy w domu będą miały z nia kontakt małe dzieci.
Wszystkie odmiany difenbachii mają owalne liście, które mogą osiągać nawet do 70 cm długości oraz 30 cm szerokości. Poszczególne odmiany różnią się od siebie głównie jasnymi wzorami, które zdobią liście rośliny. Przebarwienia na liściach to przede wszystkim rozjaśnienia wzdłuż nerwów liści lub na ich brzegach. Kolor dekoracyjnych rozjaśnień jest bardzo różnorodny, począwszy od białego, poprzez kremowy, aż do delikatnie żółtego.
Difenbachia nie przepada za miejscami mocno nasłonecznionymi. Z drugiej strony cieniste stanowisko sprawi, że liście będą całkowicie zielone. Warto dla naszej rośliny znaleźć miejsce jasne, jednocześnie nie narażając ją na bezpośrednie promienie słoneczne.
fot. kwiaty
Jest to roślina tropikalna, dlatego też temperatura w pomieszczeniu nie powinna spadać poniżej 15 stopni C. Difenbachia nie lubi także przeciągów, dlatego nie powinna stać w pobliżu drzwi wejściowych.
Kwiat powinien być często spryskiwanie. Dobrze, by podłoże w doniczce było stale wilgotne. Zimą należy ograniczyć podlewanie, zostawiając ziemię nawet nieco suchą. Woda, którą podlewamy roślinę powinna być miękka. Difenbachia najbardziej lubi ziemie próchniczne, lekko kwaśne z dodatkiem torfu.
Difenbachię można rozmnożyć poprzez oddzielenie pędów u nasady łodygi, najczęściej z sadzonek wierzchołkowych. Ten zabieg najlepiej wykonywać wiosną. Z racji tego, że jest to roślina pochodząca z lasów tropikalnych, sadzonki ukorzeniamy przy wysokiej wilgotności, w temperaturze ok.25 stopni C.
Bardzo często difenbachia stopniowo traci dolne liście, przy systematycznym jej wzroście. Z czasem nasza roślina staje się duża i pozbawiona ulistnienia. Aby temu zapobiec wystarczy ściąć jej wierzchołek. Z pozostawionego pnia wyrosną nowe pędy, które z czasem zapełnią się liśćmi. Aby wzmocnić roślinę, można stosować specjalne nawozy organiczne lub mineralne.
