Drewutnia

fot. wiaty

Drewutnia to przewiewna budowla z zadaszeniem, w której przechowuje się drewno na opał. Dzięki temu drewno opałowe jest osłonięte od deszczu i śniegu, a dobra wentylacja sprzyja szybkiemu wysychaniu.

Każdy użytkownik pieca opalanego drewnem lub kominka doskonale wie, że zakupione na opał szczapy drewna nie nadają się do spalenia natychmiast. Należy je najpierw porąbać na mniejsze kawałki i pozostawić do wyschnięcia na ok. pół roku w miejscu suchym i przewiewnym. Drewno, które nie zdąży doschnąć do sezonu grzewczego ma mniejszą wartość opałową.

Warto sezonować drewno nie tylko ze względu na oszczędności w domowym budżecie. Palenie wilgotnym drewnem jest nieekonomiczne i szkodliwe. Obniża ono temperaturę spalania i zmniejsza ciąg kominowy. Dodatkowo podczas spalania wydziela się duża ilość sadzy, która łączy się z parą wodną i osadza w przewodzie kominowym, zmniejszając jego średnicę i tworząc czop.
Z kolei palenie zmrożonym drewnem może być przyczyną pęknięcia wkładu kominowego wskutek gwałtownych naprężeń termicznych.
W prawidłowo sezonowanym drewnie wilgotność spada nawet do 20%. Do celów opałowych najlepiej nadaje się drewno liściaste, np. buk, grab, jesion, dąb i brzoza. Drewno iglaste nie jest zalecane z powodu dużej zawartości żywicy, która osadza się wewnątrz komina.

Wykonanie drewutni w świetle Prawa budowlanego

fot. wiaty

Według przepisów Prawa budowlanego budowa budynku gospodarczego – drewutni – nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, pod warunkiem, że powierzchnia zabudowy nie będzie większa niż 25 m kw., a łączna liczba tych obiektów na działce nie przekroczy dwóch na każde 500 m kw. powierzchni działki (art. 29 ust. 1 pkt 2 oraz art. 30 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego).