fot. szambo
O tym na co zwrócić uwagę przy budowie zbiornika kanalizacyjnego, najczęstszych błędach i najodpowiedniejszych rozwiązaniach opowie Sławomir Rutczyński, doradca techniczny Lafarge.
Lokalizację zbiornika kanalizacyjnego należy wyznaczyć już na etapie projektowym bądź wczesnych etapów budowy domu. Musi zostać wrysowany do planu zagospodarowania terenu, dołączonym do pozwolenia na budowę. Dodatkowe formalności nie są konieczne. Z kolei jeśli rozpoczynamy budowę nowego szamba, trzeba będzie zdobyć dodatkowe pozwolenie. Jeżeli działka ma zostać podłączona do sieci kanalizacyjnej, gmina może nie wydać zgody budowę zbiornika kanalizacyjnego
Odpowiednie odległości i pojemności
Zbiornik kanalizacyjny musi być zainstalowany w odpowiednich odległościach od ujęcia wody, budynku, a także od granic działki. Jego wielkość dobiera się w zależności od ilości domowników i średniej ilości ścieków wytwarzanych przez jedną osobę. Przyjmuje się że jeden domownik wytwarza od 70 do 100 litrów ścieków dziennie.
Jaki zbiornik wybrać?
Dostępne na rynku rodzaje czy technologie można generalnie podzielić na 3 grupy: zbiorniki gotowe, z kręgów oraz betonowane na miejscu, a każdy z nich ma swoje wady i zalety.
Zbiorniki gotowe
Oferta gotowych, betonowych zbiorników kanalizacyjnych, ze względu na dużą popularność, jest największa. Są proste w montażu, wystarczy jedynie opuścić je do przygotowanego wcześniej wykopu, nie wymagają też dodatkowego tzw. dokotwienia i dociążenia.
Produkt jest trwały, odporny na korozję, uszkodzenia mechaniczne, a dodatkowo zaimpregnowany służy bezawaryjnie nawet 30 lat! Wśród gotowych zbiorników znajdziemy również zbiorniki z tworzyw sztucznych i laminatów. Są lekkie, szczelne i odporne na agresywne środowisko chemiczne. Niestety ich największą wadą jest podatność na uszkodzenia mechaniczne, wysoka cena oraz problemy ze stabilnością w przypadku wysokiego poziomu wód gruntowych.
Zbiorniki z kręgów
Zbiorniki zbudowane z kręgów betonowych były kiedyś bardzo powszechne. Niestety ich montaż jest problematyczny. Rozpoczynamy od wykonania wykopu w ziemi, w którym ustawiamy kręgi i podkopujemy je do pożądanej głębokości. Następnie wylewamy dno i uszczelniamy poszczególne elementy.
– Bardzo ważne jest aby przy tego typu pracach użyć odpowiednio skomponowanej mieszanki betonowej. Do betonu nie możemy użyć zwykłego cementu, ale takiego, który będzie się cechował dużą odpornością na oddziaływanie agresywnych czynników chemicznych, jak np. Popularny marki Lafarge. Dodatek mineralnych popiołów krzemionkowych w cemencie powoduje zwiększenie odporności betonu na takie środowisko – mówi Sławomir Rutczyński, doradca techniczny Lafarge.
Największą trudnością jest odpowiednie wykonanie zbiornika i trwałe uszczelnienie kręgów w miejscach łączeń. Ze względu na nietrwałość łączeń tego typu zbiorniki nie mogą być budowane w sąsiedztwie studni i ujęć wody pitnej.
Zbiorniki betonowane
Zbiorniki betonowane na miejscu wykonuje się na podstawie indywidualnego projektu. Może on zakładać nietypowe kształty i rozmiary. W tym przypadku nie trzeba angażować ciężkiego sprzętu więc prace mogą być prowadzone nawet w miejscach, do których trudno dojechać.
W pierwszej kolejności wykonuje się wykop o odpowiednich rozmiarach. Najłatwiej i najszybciej zrobić to przy użyciu koparki. Podbudowę pod zbiornik w wykopie można zrobić z piasku, a następnie z betonu klasy C8/C10. Cement dodany do betonu musi być odporny na działanie agresywnego środowiska chemicznego, np. produkt Lafarge. Gdy beton uzyska wymaganą twardość należy rozłożyć folię izolacyjną i zamontować zbrojenie. Na koniec można wylać właściwą warstwę betonu. Jego klasa jest określona w projekcie, mimo to pamiętajmy, że nie może być ona niższa niż C30/37. Dno zbiornika należy pielęgnować przez okres 1-2 tygodni.
fot. szambo
Ściany zbiornika wykonuje się przy pomocy deskowania do którego wstawia się zbrojenie, a następnie betonuje tą samą mieszanką co dno zbiornika. Grubość ścian musi wynosić minimum 15 cm. Beton umieszczony w deskowaniu należy odpowiednio zagęścić. Pamiętajmy, aby przygotować otwór na przewód kanalizacyjny, którym ścieki będą spływały do zbiornika oraz otwór na właz zamykający zbiornik. Trzeba pamiętać o uszczelnieniu wszystkich połączeń i wnętrza zbiornika specjalistyczną wodoszczelną masą. Ponadto z każdej strony musi być pomalowany dwukrotnie specjalnym impregnatem, powłoką bitumiczną lub substancją zabezpieczającą konstrukcję przed wilgocią. Dopiero gdy wszystkie warstwy izolacji wyschną, zbiornik można zasypać. Takiego zbiornika nie trzeba kotwić, ponieważ masa mieszanki betonowej sprawia, że ciśnienie wód gruntowych nie jest w stanie wyprzeć go z wykopu.
Wywóz ścieków
Koszty wywozu ścieków można łatwo zoptymalizować. Wystarczy wybudować zbiornik o zbliżonej pojemności beczki typowego wozu asenizacyjnego, czyli od 6 do 9 m3. Wówczas usługa wywozu dla czteroosobowej rodziny odbędzie się raz na miesiąc. Jednorazowy przyjazd takiego wozu to – w zależności od regionu – koszt w granicach 140-200 zł. Wielkość zbiornika powinna być nieznacznie większa od średniego zapotrzebowania, ponieważ nie zawsze możemy być pewni, że wóz zjawi się na czas.
