Słownik terminów budowlanych

Każda branża posiada właściwy sobie zestaw pojęć. Słownik branży budowlanej wbrew pozorom nie jest intuicyjny, a definicje ujęte językiem administracyjnym bywają zagmatwane dla przeciętnego zjadacza chleba. Jeśli planujesz kupno projektu architektonicznego, warto poznać podstawowe pojęcia, które znajdują się (lub mogą znaleźć) w dokumentacji.

Poniższe definicje zostały opracowane na podstawie obowiązujących przepisów.

ATRIUM (Forma podobna to patio) – to pomieszczenie w sercu budynku (zazwyczaj o funkcji mieszkalnej), niezadaszone, lub z otworem w dachu. Z atrium prowadziły wejścia do wszystkich innych pomieszczeń mieszkalnych. W dawnych czasach rozpalano tam ogień, a dym bezpiecznie uchodził na zewnątrz.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat patio i atrium zapraszamy do lektury artykułu: Patio – idea i aranżacja

Zobacz również: Kupno działki budowlanej

ELEWACJA – to zewnętrzna część budynku wraz ze wszystkimi elementami które się na niej znajdują. Elewacja na której znajduje się główne wejście do budynku nazywana jest elewacją frontową, lub fasadą. W projekcie architektonicznym znajdują się rzuty elewacji. Są niezbędne do przedstawienia wielkości i położenia otworów i detali.

HOL – Pełni funkcję komunikacyjną pomiędzy pomieszczeniami w budynku.

KALENICA – to linia przecięcia połaci, czyli najwyżej położona pozioma krawędź dachu;

LUKARNA – To pionowe okno wychodzące z dachu, doświetlające poddasze. Stanowi konstrukcję powiązaną z więźba dachową, okrytą własnym daszkiem.

KUBATURA – Mierzona w m3. To powierzchnia pomieszczenia liczona po wewnętrznym obrysie, pomnożona przez wysokość pomieszczenia liczoną od podłogi do spodu stropu, czy stropodachu. Metoda obliczeniowa jest analogiczna dla każdego pomieszczenia w budynku. Kubatura budynku to suma kubatur pomieszczeń, które się w nim znajdują.

MINIMALNE WYMIARY DZIAŁKI – Określa Rozporządzenie Ministra o którym była mowa na wstępie do artykułu: DZIAŁ II – Zabudowa i zagospodarowanie działki budowlanej, Rozdział 1 Usytuowanie budynku, par. 12. Sytuowanie budynku określone jest poprzez minimalne odległości od granic ścian z otworami lub bez:
– dla ścian z otworami (należy przez to rozumieć drzwi lub okna), odległość wynosi 4,00 m.
– dla ścian bez otworów odległość wynosi 3,00 m.
Warunki odstępstw określają punkty 2 i 3 par. 12.

PODCIEŃ – To otwarta przestrzeń w przyziemiu budynku, ograniczona słupami o znaczeniu konstrukcyjnym, biegnącymi wzdłuż elewacji. Spotyka się też podcienie zajmujące samo naroże. W dawnych czasach podcień był poszerzeniem chodnika.

POWIERZCHNIA NETTO – To powierzchnia liczona po wewnętrznym obrysie, na poziomie podłogi, wszystkich rodzajów pomieszczeń znajdujących się w budynku (w m2). Pomiaru dokonuje się z uwzględnieniem całkowitego wykończenia ścian. To tak jakby wyłożyć wykładzinę w każdym pomieszczeniu.

powierzchnia całkowita

fot. powierzchnia całkowita

POWIERZCHNIA CAŁKOWITA – To suma powierzchni wszystkich kondygnacji, liczona po obrysie zewnętrznym (m2). Należy uwzględnić powierzchnie mierzone po zewnętrznym obrysie elementów wykraczających poza kubaturę budynku, takich jak: balkony, tarasy, loggie, podcienie, garaże, schody zewnętrzne, itp.

POWIERZCHNIA UŻYTKOWA – Może być pojmowana w dwojaki sposób (netto i brutto). Na dodatek, zgodnie z prawem, jest liczona na dwa różne sposoby i oba są poprawne. Podczas rozmów na temat projektu budowlanego warto dowiedzieć się, z której normy korzysta pracownia.

powierzchnia użytkowa

fot. powierzchnia użytkowa

Norma starsza (oznaczenie: PN-70/B-02365) – Nakazuje sumować powierzchnie wszystkich pomieszczeń, bez uwzględnienia grubości tynków lub innych okładzin ściennych. Do powierzchni użytkowej zgodnie z ową normą nie wlicza się:
– garażu
– pom. Gospodarczego
– pom. Technicznego
– balkonów, loggii, tarasów itp.
– lokalu użytkowego
– strychu
Poddasze wlicza się do powierzchni użytkowej w proporcjach zależnych od jego wysokości:
– dla poddasza, którego wysokość w świetle pomieszczenia przekracza 2,20 m, wlicza się 100% powierzchni do powierzchni użytkowej;
– dla poddasza , którego wysokość w świetle pomieszczenia wynosi od 1,40 do 2,20 m wlicza się 50% owej powierzchni do powierzchni użytkowej;
– jeśli poddasze ma wysokość w świetle pomieszczenia poniżej 1,40 m nie wlicza się go do powierzchni użytkowej;
Pomiaru powierzchni dokonuje się 1,00 m nad podłogą.

Powierzchnia użytkowa

fot. Powierzchnia użytkowa

Druga, nowsza norma (oznaczenie: PN-ISO 9836:1997) – mówi, że sumuje się wszystkie powierzchnie całkowicie wykończone (z uwzględnieniem tynków i okładzin), wyłączając pomieszczenia, których wysokość w świetle jest mniejsza niż 1,90 m (określane jako pomocnicze). Pomiaru dokonuje się na poziomie podłogi.
Jeśli w pomieszczeniach są skosy, powierzchnię użytkową nadal należy liczyć po podłodze. Wówczas należy podzielić ją na dwie części:
1.o wysokości w świetle pomieszczenia od 1,90 m i więcej
2.o wysokości mniejszej niż 1,90 m – powierzchnię tą można odjąć od powierzchni użytkowej i zaliczyć do powierzchni pomocniczych.

powierzchnia zabudowy

fot. powierzchnia zabudowy

POWIERZCHNIA ZABUDOWY – Wylicza się ją z rzutu poziomego budynku po zewnętrznym obrysie. Pomiaru dokonuje się wg obrysu kondygnacji przyziemnej lub nadziemnej. Według nadziemnej, wtedy gdy jej obrys wykracza poza obrys kondygnacji przyziemnej.

ŚWIETLIK – Przeszklona konstrukcja umieszczona bezpośrednio w połaci dachowej, pełni funkcję doświetlenia pomieszczeń. Świetliki mogą też pełnić funkcję okien oddymiających.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat systemów oddymiających zapraszamy do lektury artykułu: Okna oddymiające
Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat świetlików i okien do płaskich dachów, zapraszamy do lektury artykułu: Okna do płaskiego dachu

WIATA – lekka konstrukcje kryta dachem, zupełnie lub częściowo pozbawiona ścian (zazwyczaj dwie lub trzy). Ewentualne ściany nie muszą spełniać norm dotyczących izolacji termicznej. Powierzchnia teremu znajdującego się pod wiatą może być nieutwardzona i całkowicie przepuszczalna. Powszechnie stosuje się wiaty: przystankowe, magazynowe, wiaty samochodowe jako alternatywa dla garażu, magazynowe i handlowe.
Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat wiat i garaży, zapraszamy do lektury artykułów:
Jak zbudować wiatę?
A może wiata?
Garaż, czy wiata?

WIATROŁAP – Inaczej przedsionek, czyli pomieszczenie pomiędzy wejściem a wnętrzem budynku.

WYKUSZ – to forma stosowana w budownictwie pochodząca z Bliskiego Wschodu. To element budynku, który poszerza wnętrze, wystający z elewacji. Wykusz jest „przyklejony” doi elewacji za pomocą wsporników. Zazwyczaj posiadają okna (niegdyś, kiedy pełniły funkcje obronną: otwory strzelnicze).

WYSOKOŚĆ BUDYNKU – To wymiar pionowy liczony od poziomu terenu do najwyższego punktu dachu. Zazwyczaj do kalenicy.

Sending
Ocena artykułu
0 (0 głosy)