fot. murowanie
Ściany działowe to jeden z ważniejszych elementów konstrukcji budynku. To właśnie od nich zależy końcowy wygląd naszego mieszkania lub domu. Warto postarać się aby zostały one wykonane zgodnie z zasadami profesjonalnej sztuki budowlanej. W ten sposób ścianki działowe zapewnią nam nie tylko niezbędną prywatność, ale przy odrobinie pomysłowości mogą stać się ozdobą wnętrz.
Głównym zadaniem takich ścianek jest dzielenie przestrzeni budynku. Konstrukcja nie musi być masywna, jednak konieczne jest aby spełniały wszelkie wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej czy zapewnienia odpowiedniej izolacji termicznej. Ważne aby także chroniły przed hałasem i zabezpieczały wnętrze przed wilgocią. W przeciwieństwie od ścian konstrukcyjnych, ściany działowe nie przenoszą dużych obciążeń, jednak trzeba uwzględnić mniejsze obciążenia oddziałujące na ich powierzchnię, np. szafki lub póki.
Cegły, pustaki a może… luksfery?
Wybierając odpowiedni materiał do budowy ścianki działowej, warto mieć na uwadze późniejsze przeznaczenie konstrukcji. Wybór materiałów jest znacznie szerszy, niż w przypadku budowy ścian nośnych. Warto mieć jednak na uwadze fakt, że każda opcja ma swoje zalety jak i wady. Najczęściej wybieramy te same materiały, z których były wznoszone ściany konstrukcyjne. Czasami zdarza się jednak, że w wykończonym obiekcie powstaje potrzeba zmiany rozmieszczenia pomieszczeń. W tym celu warto skonsultować się z konstruktorem, który z pewnością podsunie najlepsze rozwiązanie.
Do budowy ścian działowych najczęściej używana jest cegła pełna 12 cm. Mniej powszechne są cieńsze cegły, ponieważ w takim przypadku trzeba zastosować zbrojenie poziome. Ścianki działowe wykonane z pełnych cegieł, charakteryzują się dużą wytrzymałością i ochroną akustyczną. Są jednak ciężkie, dlatego trzeba je stawiać na wzmocnionych stropach lub belce żelbetowej. Aby zmniejszyć ciężar ścian działowych, można zastosować cegłę dziurawkę, która zredukuje wagę ściany nawet o 30%.
Można także zastosować pustaki ceramiczne, które ze względu na dość duże rozmiary sprawią, że prace będą postępować dość szybko. Takie ścianki działowe wykańcza się tynkiem, który polepsza ich właściwy. Można także spotkać ścianki działowe wzniesione z betonu komórkowego. Betonowe bloczki niewiele ważą, dzięki czemu można można uniknąć niepotrzebnego obciążenia, a co za tym idzie – uginania stropów. Dodatkowo praca z bloczkami jest szybka i wygodna. Jednak ze względu na stosunkowo niewielką gęstość trudno zawiesić na nich cięższe elementy oraz słabo tłumią dźwięki, dlatego warto je otynkować z tradycyjnej zaprawy. Można je także wykończyć płytami gipsowo-kartonowymi z dodatkową warstwą izolacji akustycznej.
Obecnie najczęstszym rozwiązaniem stosowanym do podziału przestrzeni są ściany z płyt gipsowych, które są jednak mało wytrzymałe. Można także spotkać ścianki działowe wykonane ze szklanych pustaków tzw. luksfer.
Ściany działowe i nośne
Przed rozpoczęciem prac, trzeba sprawdzić, w jaki sposób w projekcie został określony sposób oparcia ścian na posadzce lub stropie. W razie jakichkolwiek wątpliwości powinniśmy poradzić się konstruktora. Najpopularniejszym sposobem łączenia ścian działowych z konstrukcjami polega na wycięciu w ścianach konstrukcyjnych co najmniej 5 cm głębokości bruzd. Nierówności powstałe na skutek prac są później przykrywane tynkiem. Kolejną metoda jest łączenie za pomocą zakotwień w ścianie nośnej, które robi się za pomocą płaskowników i prętów stalowych. Powinny one mocować ścianę działową w co trzeciej spoinie poziomej. Takie kotwienie jest niezbędne w przypadku ścian, których grubość nie przekracza 6,5 cm. Oba sposoby zapewniają odpowiednią stabilność konstrukcji.
Istotne jest by pamiętać, że ściany działowe nie stykały się ze stropem, który ugina się podczas eksploatacji obiektu. Sztywne połączenie mogłoby spowodować zbytnie obciążenie ścian, które w konsekwencji może prowadzić do ich pękania. Styk pomiędzy ścianą, a stropem wypełnia się specjalną pianką, która nie doprowadza do odkształceń. Należy zwrócić uwagę na dokładne wypełnienie szczelin, tak by nie powstały mostki termiczne. Trzeba pamiętać, że ściany działowe z reguły cechują się znacznie gorszą izolacyjnością cieplną. Jeśli stanowią jedyną barierę między pomieszczeniami ogrzewanymi a nieogrzewanymi, należy zawsze zastosować dodatkową izolację, np. z wełny mineralnej.
