Dwie „piękności” z Brazylii – Tauari i Lapacho

podłoga drewniana

fot. podłoga drewniana

Coraz bardziej znane staje się piękne drewno z Brazylii – rzadko spotykane w naszych wnętrzach drewno Tauari oraz zdecydowanie popularniejsze drewno Lapacho. Te dwa egzotyczne gatunki posiadają wysokie walory użytkowe, dobre parametry techniczne oraz piękną barwę z wyraziście zaznaczonym unerwieniem.

Tauari
Tauari często nazywane jest również „dębem brazylijskim”, gdyż swoimi parametrami w znacznym stopniu przypomina rodzimy Dąb europejski, od którego odróżnia go jednak jasna, złoto-brązowa barwa. Ponadto, szlachetności podłodze z dębu brazylijskiego nadaje wyraźniejszy rys słoja, który sprawia, że posadzka wygląda bardziej naturalnie i elegancko. Jak już wspominaliśmy, barwa Tauari jest dość jasna, co czyni go ciekawą alternatywą dla drewna jesionu i idealnym uzupełnieniem minimalistycznych, skandynawskich wnętrz.

Ale tu pachnie…
Cechą charakterystyczną Tauari jest bardzo specyficzny zapach – przypominający aromat oleju lnianego, który utrzymuje się jeszcze długo po ułożeniu podłogi. Dla jednych jego wyrazistość jest zaletą nadającą pomieszczeniu wyjątkowego klimatu, dla innych stanowi „duszący” problem. O wysokich walorach użytkowych dębu brazylijskiego decyduje przede wszystkim jego twardość, stabilność, łatwość w obróbce i cyklinowaniu oraz wysoka wydajność materiałowa. Okazałe drzewa Tauari charakteryzują się bowiem regularnym kształtem pni, z gałęziami wyrastającymi dopiero na wysokości kilku metrów nad ziemią. Niestety, Tauari jest drewnem rzadko spotykanym nie tylko w naszych domach – w Brazylii drzewa dębu brazylijskiego zaliczane są bowiem do gatunków zagrożonych.

Od zieleni po czerwień
Pod nazwą Lapacho kryją się dziesiątki rodzin drzew występujących w Ameryce Południowej. Bogactwo tego gatunku obfituje w najprzeróżniejsze barwy; od zielono-żółtych, przez brązowo-czerwone aż po ciemny brąz wpadający w czerń. W Polsce najczęściej spotykane jest drewno Ipe Lapacho z Brazylii, które cechuje piękna głęboka ciemno- brązowa barwa z nieco jaśniejszymi, wpadającymi w czerwień smugami.

Wady i zalety
Lapacho – drewno wyprodukowane z tej wiecznie zielonej amazońskiej piękności o fioletowych kwiatach, charakteryzuje się dużą żywotnością – wysoką naturalną trwałością, dzięki czemu jest bardzo odporne na zarysowania oraz mało podatne na działanie grzybów i owadów. Nie straszna jest mu także woda, dlatego należy do gatunków bardzo często wykorzystywanych do produkcji podłóg łazienkowych czy wykończeń tarasów. Ze względu na zwartą strukturę, nie stosuje się go jednak w przypadku konieczności ułożenia łazienkowego ogrzewania podłogowego. Ponadto, gatunek ten jest nieco kłopotliwy w fazie wykańczania – wymaga bowiem długiego czasu schnięcia (czasem nawet ponad 3 tygodnie) i utwardzania (ze względu na dużą zawartość pigmentów). Co więcej, drewno Lapacho jest wyjątkowo twarde i gęste, dlatego jego obróbka może prowadzić do szybkiego niszczenia i tępienia narzędzi. Te nieliczny wady rekompensuje jednak urok naturalnego, wyrazistego drewna, którego nie da się zastąpić nawet najpiękniejszymi panelami laminowanymi czy wykładziną.

Sending
Ocena artykułu
0 (0 głosy)