Kwiaty wiosenne w ogrodzie 

Pierwsze wiosenne kwiaty bywają małe i niepozorne, jednak bardzo łatwo zauważymy je na tle ostatnich płatów śniegu oraz liści. Pojawiają się pomimo tego, że noce i ranki są jeszcze zimne. Już w marcu oraz kwietniu możemy zacząć na nowo cieszyć oko ich urodą oraz soczystą, intensywną barwą. Nawet przedszkolaki poznają zwykle najczęściej występujące kwiaty wiosenne. Nazwy takie jak zawilec czy przebiśnieg kojarzy chyba każdy, jednak czy wiesz, jak rozpoznać te nieco mniej popularne gatunki i zadbać o kwiaty wiosenne w ogrodzie?

Warte uwagi kwiaty wiosenne – zdjęcia i wskazówki dotyczące uprawy

Przy sprzyjającej pogodzie, pod koniec lutego zaczynają kwitnąć przebiśniegi, śnieżyce wiosenne, zawilce gajowe czy ranniki zimowe. Natomiast w marcu pojawiają się pierwsze kwiaty cebulicy syberyjskiej, śnieżnika sardeńskiego, krokusów, kosaćca żyłkowanego, kokoryczy pustej oraz pierwiosnka gruzińskiego. Sprawdź, które z nich wybrać, aby Twój ogród tętnił życiem nie tylko w sprzyjających uprawie, ciepłych miesiącach!

Ciemierniki

Wciąż dość rzadko spotykane w polskich ogródkach, na balkonach i tarasach ciemierniki to nie gatunek a cały rodzaj roślin ozdobnych, wyróżniających się nietypowym okresem kwitnienia. Występują w wielu odmianach i odcieniach od białego przez bladoróżowy lub czerwony aż po czarny. W naszym kraju największą popularnością cieszy się jednak zimozielony, zakwitający w okolicy grudnia, ciemiernik biały nazywany różą bożonarodzeniową. W warunkach naturalnych, w rejonach górskich odnaleźć można natomiast ciemiernika zielonego i czerwonego. Oba należą do roślin chronionych. Wybierając gatunek do posadzenia na działce, warto jednak wiedzieć, że atrakcyjny ciemiernik ogrodowy może w naszym klimacie przemarzać podczas surowej zimy. Kwiatom tym należy zapewnić spokojne stanowiska, osłonięte od wiatru z próchniczną glebą wapienną.

Kokorycze puste

Kokorycze występują dziko na terenie całego kraju od nizin aż po Karpaty i Sudety, ale z powodzeniem można hodować je również w ogrodzie. Należą do bylin bulwiastych. Kokorycze puste zakwitają w okresie od marca do maja, czyli trochę szybciej niż ich nieco popularniejsze kuzynki, kokorycze pełne. Osiągają też większą od ich wysokość, ponieważ dorastają nawet do około 30 cm.

Te różnobarwne, najczęściej białe lub fioletowe kwiaty wiosenne, nie należą do najbardziej okazałych, jednak niewątpliwie mają swój urok, dzięki któremu pięknie ożywiają wiosenny ogród. Do tego są stosunkowo łatwe w uprawie, także dla mniej doświadczonego miłośnika ogrodu. Dobrze radzą sobie na stanowiskach położonych w półcieniu, a przy tym lekko wilgotnych, z przepuszczalną glebą o odczynie obojętnym lub delikatnie kwaśnym.

Kosaćce żyłkowane

Te bardzo niskie, intensywnie niebieskie bądź fioletowe kwiaty wiosenne znane także jako irysy żyłkowane zakwitają w naszych ogrodach już na przełomie marca i kwietnia. Należą do bylin cebulowych i pochodzą z Kaukazu, czemu zawdzięczają swoją odporność na mróz.

Cebulki sadzi się do gruntu wczesną jesienią i okrywa torfem oraz liśćmi. Szczególnie lubią gleby lekkie, delikatnie wapienne i przepuszczalne. W mniej sprzyjających warunkach cebulki wymagają wykopania po kwitnieniu i przechowywania w chłodnym, przewiewnym miejscu. Kosaćce żyłkowane rozmnaża się przez cebulki przybyszowe. Doskonale nadają się na przykład do posadzenia na rabacie czy nawet trawniku.

Krokusy

Mimo że posiadają liczne kolory i odmiany, najbardziej znane są jako charakterystyczne fioletowe, białe lub żółte kwiaty wiosenne. Często pojawiają się sporo wcześniej od innych roślin, niekiedy nawet można je dostrzec na nieroztopionym jeszcze do końca śniegu. Kojarzone głównie z malowniczym krajobrazem górskich łąk. Najlepiej rozwijają się w glebie próchniczej, przepuszczalnej i lekko kwaśnej. Odpowiadają im zarówno stanowiska dobrze nasłonecznione, jak i położone w półcieniu. Sadzi się je do gruntu we wrześniu.

Narcyzy

Tych kwiatów cebulowych nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Choć występują w wielu barwach i odmianach, zdecydowanie największą popularnością cieszą się te intensywnie żółte, znane jako żonkile. Podobnie jak inne liczne kwiaty wiosenne w ogrodzie sadzi się je do gruntu we wrześniu, aby tam mogły przezimować. Ich soczystą barwą możemy cieszyć oczy już w marcu, gdy większość roślin jeszcze nie obudziła się do życia. Co więcej, nie należą one do zbyt wymagających gatunków i cieszą się sporym zainteresowaniem zarówno jako kwiaty do ogrodu, jak i rośliny doniczkowe.

Pierwiosnki

Znane także jako prymulki. Ich najbardziej popularna, dzikorosnąca odmiana to pierwiosnek lekarski, który jednak znajduje się pod ochroną. W przydomowych ogrodach zasadzić możemy z kolei różnorodne pierwiosnki ogrodowe, które nie wykazują być może tylu właściwości leczniczych, ale za to zachwycają swoim subtelnym wyglądem i nadają się do uprawy zarówno na skalniaku lub rabacie, jak i w pojemniku. Dobrze radzą sobie także pod drzewami bądź w pobliżu zbiorników wodnych, nie przeszkadza im cień i wilgotność. Preferują glebę przepuszczalną, piaszczystą, ale mało próchniczą Najbardziej znane wśród nich to choćby wcześnie kwitnący pierwiosnek gruziński, a także bezłodygowy, ząbkowany czy wyniosły.

Przebiśniegi

To często pierwsze wiosenne kwiaty, dzikorosnące w lasach i zagajnikach. Swoją polską nazwę zawdzięczają, jak łatwo się domyślić, wyjątkowo wczesnemu okresowi kwitnienia. Znane są jednak również jako śnieżyczki czy śniegułki. Choć te drobne, białe kwiatki wyglądają wyjątkowo subtelnie, są w rzeczywistości bardzo odporne na oddziaływanie mrozu i wilgoci. Niejednokrotnie można zauważyć, jak wychylają swoje malutkie główki się spod warstwy nieroztopionego jeszcze śniegu. Występujące w naturze znajdują się pod ochroną, jednak ich odmiany ogrodowe uprawia się dość łatwo. Dobrze radzą sobie w cieniu, także pod drzewami, oraz na skalniakach.  Preferują glebę wilgotną i żyzną, najlepiej lekko wapienną. Sadzi się je do gruntu jesienią. Stosunkowo łatwo się rozmnażają, tworząc urokliwe dywany. Możemy uzyskać cebulki potomne, rozdzielając kępy roślin i rozsadzając je.

Jako pierwsze dostarczają pokarmu pszczołom, a także zawierają substancje lecznicze, których jednak nie możemy pozyskiwać samodzielnie, gdyż w czystej nieprzetworzonej formie wykazują działanie silnie trujące zarówno dla ludzi, jak i zwierząt.

Ranniki zimowe

Te nieco mniej znane w naszym kraju żółte kwiaty wiosenne można spotkać w naturalnych warunkach w sporej części Europy, jednak w Polsce nie występują w stanie dzikim. Należą do wieloletnich roślin z rodziny jaskrowatych. Zakwitają niekiedy już w lutym. Preferują stanowiska słoneczne o glebie próchnicznej i wilgotnej, lecz niezbyt kwaśnej. Nadają zarówno na skalniaki, jak i rabaty.

Szafirki

Charakterystyczne, drobne wiosenne kwiaty zwykle przyciągają wzrok głównie dzięki swojej intensywnej niebieskiej barwie. Jednak mimo nazwy występują także w innych, mniej popularnych odmianach kolorystycznych. Podobnie jak pozostałe opisane powyżej rośliny, szafirki należą do roślin cebulowych zimujących w gruncie, w związku z tym najlepiej sadzić je we wrześniu. Lubią stanowiska słoneczne, ale przy tym wilgotne, choć dobrze znoszą także mniej odpowiednie warunki. Na wiosnę warto nieco je wspomóc regularnym podlewaniem, a także nawieźć kompostem. Najlepiej prezentują się w licznych grupach, doskonale nadają się na rabaty czy skalniaki.

Tulipany

Jedne z popularniejszych kwiatów cebulowych, posiadające tak wiele różnorodnych odmian i kolorów, że wśród nich każdy miłośnik roślin ozdobnych może znaleźć coś dla siebie. Posadzone do gruntu wczesną jesienią kwitną w kwietniu, a więc nieco później niż pierwsze wiosenne kwiaty. Najlepiej rozwijają się na glebie żyznej, przepuszczalnej i wilgotnej, w miejscach dobrze nasłonecznionych.  Wymagają również regularnego podlewania. Aby cieszyć się ich urodą także w następnym sezonie oraz uzyskać więcej cebul przybyszowych, po przekwitnięciu należy obciąć kwiatostan, natomiast liście pozostawić aż do zeschnięcia.  Dopiero wtedy cebulki można wykopać oraz pozostawić w bezpiecznym, przewiewnym miejscu.

Śnieżniki

Należą do rodziny szparagowatych i występują naturalnie przede wszystkim w basenie Morza Śródziemnego. Najbardziej znanym gatunkiem jest śnieżnik lśniący osiągający wysokość kilkunastu centymetrów, zakwitający najczęściej w marcu oraz kwietniu, a przy sprzyjających warunkach nawet pod koniec lutego. Standardowo śnieżniki lśniące mają kolor intensywnie niebieski, ale obecnie na rynku znajdziemy również na przykład kwiaty białe, różowe czy żółte. Warto jednak również przyjrzeć się pozostałym gatunkom, takim jak choćby śnieżnik sardeński o niebieskich kwiatach z kontrastowym białym środkiem czy śnieżnik olbrzymi dorastający powyżej 20 cm.

Kwiaty te wymagają dobrze nasłonecznionego stanowiska, w innych przypadkach gorzej się rozwijają oraz wydają mniej kwiatów. Najbardziej służą im gleby żyzne, lekkie i delikatnie wilgotne. Cebulki sadzimy do gruntu jesienią. Co najmniej raz na kilka lat należy wykopać je po przekwitnięciu i zaschnięciu liści oraz przechować w suchym przewiewnym pomieszczeniu.

Śnieżyce wiosenne

Te długowieczne byliny należą do rodziny amarylkowatych i w naturalnych warunkach występują przede wszystkim w chłodniejszych obszarach Europy. W Polsce można spotkać je głównie w górach Karpatach i Sudetach na piętrze regla dolnego. Często pojawiają się jako pierwsze wiosenne kwiaty. Ze względu na swój ładny wygląd, wczesny czas kwitnienia oraz dużą odporność na mróz stosunkowo często uprawia się ją w ogrodach. Dobrze sprawdzają się na skalniakach oraz pod drzewami, na półcienistym i wilgotnym stanowisku. Rozmnaża się je poprzez uzyskanie cebulek przybyszowych, ale często rozsiewają się też one samoistnie. Ich dzwonkowate, białe główki, zdobione charakterystycznymi zielonymi plamkami, wyglądają naprawdę pięknie, gdy wychylają się spod warstwy śniegu.

Zawilce

Zawilce inaczej nazywane anemonami, to właściwie nie gatunek, a rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych liczący około 150 gatunków. Najbardziej znane, białe zawilce gajowe rosną dziko w lasach, jednak na rynku ogrodniczym znaleźć możemy również odmiany uprawne o różowawym zabarwieniu. Pozostałe gatunki zawilców wykazują bardzo duże zróżnicowanie zarówno pod względem wyglądu, jak i wymagań bytowych. Wśród tych wiosennych wymienić można jeszcze zawilce greckie oraz żółte. Gatunki zawilca kwitnące wiosną dobrze czują się na zacienionych stanowiskach z glebą wilgotną, próchniczą oraz dość żyzną.

Co zrobić, aby kwiaty wiosenne w ogrodzie pięknie się prezentowały?

Niewysokie kwiaty wiosenne mogą stanowić doskonałą dekorację obrzeży rabat. Doskonale nadają się do tego na przykład pierwiosnki, szafirki, hiacynty czy też niskie narcyzy. W reprezentacyjnej części ogrodu wspaniale zaprezentują się natomiast ciemierniki, przebiśniegi lub śnieżyce wiosenne.

Często kwiaty cebulowe sadzi się także pomiędzy gatunkami zadarniającymi takimi jak na przykład bluszczyk kurdybanek czy barwinek. Rośliny okrywowe powinny być w takim przypadku nieco niższe od roślin cebulowych, dzięki czmu niepozorne kwiaty będą bardziej widoczne.

Krokusy, narcyzy lub szafirki świetnie wyglądają również nawet na trawniku. Ilość tak posadzonych cebul zależy od wielkości naszej ogrodowej murawy. Najciekawszy efekt uzyskamy, gdy kwiaty zajmą około jedną czwartą jej powierzchni.

W ogrodzie skalnym swoje miejsce mogą znaleźć niewielkie krokusy, szafirki czy hiacynty. Sadzone w kępkach pomiędzy kamieniami wspaniale urozmaicą nasz skalniak.

Warto wiedzieć, że cebulki wiosenne sadzi się przede wszystkim jesienią, natomiast pozostałe byliny późnym latem. Bulwki ranników najlepiej sadzić pod koniec lata, w sierpniu i wrześniu, cebule przebiśniegów i bulwy kokoryczy na początku września. Natomiast cebulice, krokusy, ranniki, śnieżyce czy śnieżniki dobrze posadzić w połowie września.

Ważne, aby przed nadejściem pierwszych mrozów, świeżo wysadzone do gleby kwiaty wiosenne w ogrodzie zabezpieczyć suchymi liśćmi lub gałązkami iglaków. Pamiętajmy jednak żeby okrycie zdjąć jak najwcześniej. W przeciwnym razie pąki kwiatowe mogą ulec deformacji podczas przebijania się na zewnątrz.

Pierwsze wiosenne kwiaty, a szczególnie rośliny cebulowe, doskonale prezentują się także w pojemnikach zarówno tych klasycznych, jak i konewkach, cynowych misach, czy  starych, drewnianych skrzyniach. Pełne wielobarwnych kwiatów wspaniale ozdobią nasz balkon, taras czy wejście do domu już na początku marca. Warto pamiętać, że wybrane do tego celu naczynie powinno mieć otwór odpływowy. Należy mieć także na uwadze to, że ziemia w takich pojemnikach szybko przesycha, a większość z wymienionych wcześniej roślin preferuje glebę lekko wilgotną, dlatego rośliny powinniśmy dość często podlewać.

Sadząc rośliny, warto wcześniej sprawdzić, w jakim okresie kwitną. Jeżeli część kwiatów pojawia się w tym samym czasie, niższe należy posadzić przed wyższymi. Jeśli jednak wybraliśmy gatunki o różnym czasie kwitnienia, z przodu rabaty posadźmy wysokie, a za nimi te o subtelniejszej budowie. W momencie, kiedy rośliny posadzone z przodu będą kiełkować, drugi rząd będzie w pełni rozkwitu. Gdy rośliny z drugiego rzędu przekwitną, schowają się za tymi kwitnącymi w pierwszym.

Barwa wybranych przez nas roślin także ma także znaczenie. Niewielkie ogródki warto obsadzać kwiatami utrzymanymi w jednej tonacji. Jeśli dysponujemy większą przestrzenią, możemy pozwolić sobie na stosowanie kilku kolorów, co umożliwi na przykład wydzielanie fragmentów ogrodu, pełniących różne funkcje. Warto wiedzieć też, że kwiaty o ciepłych barwach pierwsze rzucają się w oczy, natomiast te o zimniejszych odcieniach działają uspokajająco oraz optycznie powiększają przestrzeń.

Wczesne kwiaty wiosenne obudzą Twój ogród do życia

Do stworzenia ciekawej wiosennej kompozycji wystarczy kilka kwitnących okazów. Na początku wiosny kwiaty nie mają zbyt dużej konkurencji i nawet subtelne, mało okazałe kwiatostany przykują uwagę oraz sprawią, że nasz ogród obudzi się do życia, zanim jeszcze na dobre stopnieje śnieg.

Planując wykorzystać pierwsze wiosenne kwiaty do obsadzenia ogrodu, warto jednak wziąć pod uwagę to, że już późną wiosną lub początku lata staną się one mało atrakcyjne i na rabacie pozostają puste miejsca. Należy więc zadbać o to, aby obsadzić przestrzeń roślinami o różnym czasie kwitnienia. Sprawi to, że będziemy mogli cieszyć się pięknym ogrodem przez większą część roku.

Kwiaty wiosenne różnią się także między sobą zarówno pod węglem preferowanego nasłonecznienia czy wymagań glebowych Możemy sadzić je w różnych miejscach naszego przydomowego ogrodu i z łatwością znajdziemy takie okazy, które najbardziej do niego pasują.