Ogórecznik – uprawa, właściwości, zastosowanie

zioło

fot. zioło

Ogórecznik lekarski (Borago officinalis) jest rośliną roczną, należącą do rodziny szorstkolistnych. Pochodzi z obszaru krajów śródziemnomorskich. Jest to cenna roślina pszczelarska, która znalazła zastosowanie także w farmaceutyce i medycynie.

Przeczytaj również: Storczyki – choroby i pasożyty

Ogórecznik osiąga wysokość nawet do 70 cm. Z pustych w środku łodyg, pokrytych drobniutkimi kolcami wyrastają grube, zielone i szorstkie liście o owalnym kształcie z lekko spiczastym zakończeniem. Niewielkie kwiaty mają kolor niebieski, fioletowy lub różowy z białym środkiem, czarnymi wydłużonymi pręcikami i słupkiem. Po przekwitnięciu tworzy niewielkie torebki z nasionkami.

Ogórecznik lekarski – uprawa
Ogórecznik nie powinien rosnąć w towarzystwie innych roślin, szczególnie uprawowych, ponieważ dominuje on w walce o wodę i składniki mineralne. W ten sposób powoduje słabszy wzrost innych roślin. Stanowisko tego zioła powinno być słoneczne i otwarte, a gleba lekka, przepuszczalna i zasobna w wodę.

Zobacz również: Jesienne nawożenie trawnika

Roślina ta rozmnażana jest poprzez wysiew nasion, który powinien być przeprowadzany pod koniec wiosny. Po kilkunastu dniach roślina powinna zacząć wschodzić. Wysokie okazy warto palikować, ponieważ słabe łodygi są narażone na częste łamanie.

zioło

fot. zioło

Ogórecznik lekarski – właściwości
Olej z ogórecznika lekarskiego ma zastosowanie w kosmetyce do pielęgnacji skóry bardzo suchej, łuszczącej się oraz wrażliwej. Z kolei ziele ogórecznika zawiera liczne flawonoidy, garbniki, sole mineralne, witaminę C, magnez, potas, kwas jabłkowy i cytrynowy.

Przeczytaj również: Urokliwe glicynie

Jest to także roślina miododajna. Jeden kwiat ogórecznika zwiera aż do 12 mg nektaru, a w nim 44-77% cukru. Młode i jeszcze nie owłosione liście można używać jako przyprawę do sałatek, sosów i zup. Smakiem i zapachem przypomina ogórek.

Ogórecznik lekarski działanie
Ogórecznik lekarski ma działanie moczopędne, przeciwzapalne i bakteriobójcze. Używany jest wewnętrznie do leczenia uszkodzeń i zapaleń błon śluzowych jamy ustnej, układu oddechowego, przełyku, żołądka, a także w przypadku chorób reumatycznych i w przewlekłym zapaleniu nerek.

zioło

fot. zioło

Natomiast zewnętrznie używa się go jako odwar. Doskonale nadaje się do łagodzenia oparzeń skóry, odmrożeń, trądziku młodzieńczego, świądu skóry i trudno gojących się ran.

Olej z ogórecznika zalecany jest przy leczeniu nerwic, depresji, a także przy zwiększonym wysiłku umysłowym jak i fizycznym. Regularne spożywanie naparu sporządzonego z rośliny zwiększa wydzielanie moczu i pozwala organizmowi usuwać szkodliwe produkty przemiany materii oraz jonów chloru, mocznika i kwasu moczowego.REKLAMAPK

Sending
Ocena artykułu
3 (1 głos)