fot. płytki wielkoformatowe
Polacy przekonują się do coraz większych płytek, nazywanych wielkoformatowymi. Duże płytki ceramiczne są szalenie modne, ale także bardziej wymagające niż te o standardowych wymiarach – trudniej je prawidłowo ułożyć. Warto jednak wiedzieć, że są to płytki, które mają więcej walorów estetycznych niż wad montażowych. O czym warto pamiętać – radzą eksperci marki Ceramstic.
Wbrew pozorom dużych płytek wcale nie układa się szybciej niż tych o standardowych wymiarach. „Rozmiar XXL wymaga ogromnej precyzji już na etapie planowania ułożenia płytek, jak również podczas ich montażu. Niezbędny do tego będzie doświadczony glazurnik, który wie, jak starannie przygotować podłoże do ich układania” – tłumaczy Joanna Ciecierska, ekspert marki Ceramstic. Takie płytki bywają też ciężkie, trudniej je przenosić i łatwiej upuścić lub uszkodzić w transporcie.
fot. płytki wielkoformatowe
Bardzo istotne jest podłoże. Fachowiec w pierwszej kolejności powinien sprawdzić, czy jest ono nośne, suche oraz czyste. Musi także być równe, wypionowane i wypoziomowane, dlatego z te go powodu warto zastosować zaprawy wyrównawcze, a na podłodze masy samopoziomujące. Dopuszczalna różnica w równości nie powinna przekraczać 3 mm na odcinku 2 m. „Zalecamy również zagruntowanie podłoża, aby do minimum ograniczyć wchłanianie wody z zaprawy klejowej” – radzi Joanna Ciecierska, ekspert marki Ceramstic.
Dla mocowania płytek dużych rozmiarów niezmiernie istotny jest także dobór właściwej zaprawy klejowej, a w szczególności z wyraźnym oznaczeniem jej producenta o przeznaczeniu do mocowania płyt wielkoformatowych o danym wymiarze.
Powinna ona gwarantować na tyle wysoką odkształcalność, żeby płytki mogły swobodnie pracować. Zbyt sztywne połączenie płytek z podłożem skutkowałoby pękaniem okładziny. Podczas układania płytek wielkoformatowych zaprawę klejową rozprowadza się paca stalową, zarówno na ich spodzie, jak i na podłożu, tworząc około centymetrowy grzebień.
Ważne, są także fugi. Płytki wielkoformatowe są z reguły rektyfikowane, mogą więc mieć cieńsze spoiny, ale nie mniejsze niż 2 mm. Jeśli jednak płytki nie są rektyfikowane – fugi powinny mieć od 7 do 10 mm. „Glazurnik powinien mieć ze sobą krzyżyki dystansowe, które zapewnią jednakową szerokość spoiny między płytkami. Gdy klej zwiąże, należy je wyjąć i oczyścić przerwy między płytkami. Następny krok to zaprawa do spoinowania – powinna być elastyczna i dostosowana do szerokości spoiny” – tłumaczy Joanna Ciecierska, ekspert marki Ceramstic, i dodaje: „Ostatni element to oczywiście dokładność i cierpliwość podczas pracy, co na pewno będzie widoczne w efekcie końcowym”.
REKLAMAPK
